EU verwacht moeilijke handelsrelatie met VS, ondanks aanstaande akkoord over staal- en aluminiumtarieven. Onderhandelingen over uitgebreide deal blijven spannend.
De Verenigde Staten en de Europese Unie staan op het punt een voorlopige overeenkomst te bereiken om de lopende tarievenstrijd te verzachten. Toch blijven er zorgen bestaan over de langetermijnrelatie tussen beide handelspartners, zo melden EU-diplomaten.
Momenteel heft de VS tarieven van 50% op Europees staal en aluminium, 25% op auto's en 10% op alle EU-import. Een eerste akkoord lijkt binnen handbereik, maar dit zou slechts een beginpunt vormen voor verdere onderhandelingen over een uitgebreider handelsverdrag.
Commissievoorzitter Ursula von der Leyen benadrukte onlangs:
"We werken onophoudelijk aan een initieel akkoord met de VS – om tarieven zo laag mogelijk te houden en bedrijven de nodige stabiliteit te bieden. Maar we zijn ook niet naïef. We weten dat de relatie met de VS mogelijk niet meer wordt zoals vroeger."
De EU wacht nu op een beslissing van de Amerikaanse president over een voorgesteld handelsakkoord, dat de sinds maart lopende spanningen moet oplossen. Een definitief akkoord zou echter niet per se het einde betekenen van de handelsgeschillen, waarschuwen diplomaten.
Op 14 juli komen de EU-handelsministers bijeen om de toekomst van de trans-Atlantische betrekkingen te bespreken. Een belangrijk discussiepunt is de mogelijke invoering van een vergeldingstarievenlijst ter waarde van €21 miljard, die momenteel is opgeschort. Landen als Duitsland en Italië pleiten voor een gematigde aanpak, terwijl Frankrijk meer vasthoudendheid voorstaat.
Volgens bronnen is er ook een tweede, potentieel grotere vergeldingsmaatregel in voorbereiding, hoewel de exacte omvang en timing nog onduidelijk zijn. De Commissie heeft benadrukt dat hierover nog geen definitieve beslissing is genomen.
Ondanks de vooruitgang blijven de onderhandelingen over cruciale sectoren, zoals auto's, farmaceutica en luchtvaart, moeizaam verlopen. EU-lidstaten zullen elk de gevolgen voor hun eigen economie zorgvuldig moeten afwegen voordat zij een alomvattend akkoord kunnen steunen.
